සමුගතිමි

ගිලිහි අතින් තවකෙකුගේ සුරත ගැටී
යා යුතු නොවේ වරදක සිත බැදෙන හැටී
මතකය රිදුම් දෙන මැසිවිලි දෙතොල දිටී
අරලිය මලක් මියැදුනි ගස මුලම වැටී

බිඳුවක් පමණ සෙනෙහස හද තුළ නොවිනි
අරුතක් නොමැති කවියක් දෝ සැක සිතුණි
පමණ ද ඉක්මවා ආදරයක බැඳුණි
මතකයෙ රැඳෙන්නට ළෙන්ගතු කම නොදුනි

යන එන මග නොමඟ රැදිලා සිනාවෙන්
රවටනු එපා හදවත මා මුළාවෙන්
වෙහෙසත් දුකත් කවියක මුවාවෙන්
මම සමුගතිමි නුඹගෙන් ලද පමාවෙන්