LIFE PASSAGE OF THE TIME
රුපියලට ටොෆි 4ක්
ලැබුණ කාලයක සිට
එක ටොෆියක් රුපියල් 5කට
ගන්නා කාලයක් දක්වා
අපි උස් මහත් වීමු.
"පිට්ටනියේදී හමුවෙමු " යි කියූ කාලයක සිට "ඔන්ලයින් එන්න" කියන කාලය දක්වා
අපි උස් මහත් වීමු.
අක්කගේ නංගිගේ චොක්ලට් හොරෙන් කෑ අවධියේ සිට
ඇගේම දරුවන් බලන්නට චොකලට් මිළට ගෙනයන
කාලය තෙක්
අපි උස් මහත් වීමු.
උදේ නැගිටින්න කම්මැලිව
අම්මාට "තව විනාඩි 5න් නැගිටින්නම්" කියූ අවධියක සිට
එලාම්එක තව විනාඩි 5කින්
දිගු කරන අවධිය තෙක්
අපි උස් මහත් වීමු.
අපට ඕනෑ දේ ඉල්ලා
මහ හඬින් හඬා වැටුණු අවධියක සිට ඇතුළතින් බිඳ වැටී සිටියදීත් කඳුළු සඟවා ගෙන දරාගන්නා අවධිය තෙක් අපි උස් මහත් වීමු.
"ඉක්මණින් ලොකු වෙන්නට"
සිහින මැවූ අවධියක සිට "
ආයෙත් පොඩි ළමයෙක් වෙන්නට ඇත්නම්" යැයි සිතෙන අවධිය තෙක් අපි උස් මහත් වීමු.
"අපි මුණගැහිලා සැලසුම් කරමු" කිවූ කාලයක සිට " අපි මුණගැහෙන්න සැලසුම් කරමු" කියන කාලය දක්වා
අපි උස් මහත් වීමු.
දෙමව්පියන්ට බිය වී සිටි අවධියක සිට දෙමව්පියන් වෙනුවෙන් අයදින අවධියක් දක්වා අවසානයේ
අපි උස් මහත් වීමු.
එසේ උස් මහත් වන අතරතුර, වසරක් පාසා සෙමින් සෙමින් අප ජීවිත කොතරම් වෙනස් වන්නේද යන්නත්, තවත් වසරක් නොදැනීම ගෙවී ඇති බවත් අපි උගත්තෙමු..
මම මමය මිස නුඹම නොවේ
නුඹ නුඹම මිස මම නොවේ
No comments:
Post a Comment