නොනිදි රැය දිගු වුවත් සඳ එළිය හරි කළුවරයි
අමාවක අත වනයි පෝය නික්මෙන හැඩයි
දුරුත්තේ මල් සුවඳ මගෙ පැලට අකැපමයි
ප්‍රේමයේ හව්හරණ කාසි ළඟ රැකවලයි
බඹර කුලයේ හීන හීන යට ඉඟිමරයි
නියංසායට දැවුණු ඉපල් මදහස පුරයි
එකම රැහැකට උරුම මේ කඳුළු උණුහුමයි
දුරුතු මහ හීතලයි තනිකමට සරදමයි
තරු එළිය මඟ නොකී යෞවනය තනිකඩයි
ගුරුපාට අතීතය මදහසට විරසකයි
පුර හඳට පෙම් පිරුව හදවතට දුක බරයි
අමාවක අත වනයි පෝය නික්මෙන හැඩයි
දුරුත්තේ මල් සුවඳ මගෙ පැලට අකැපමයි
ප්‍රේමයේ හව්හරණ කාසි ළඟ රැකවලයි
බඹර කුලයේ හීන හීන යට ඉඟිමරයි
නියංසායට දැවුණු ඉපල් මදහස පුරයි
එකම රැහැකට උරුම මේ කඳුළු උණුහුමයි
දුරුතු මහ හීතලයි තනිකමට සරදමයි
තරු එළිය මඟ නොකී යෞවනය තනිකඩයි
ගුරුපාට අතීතය මදහසට විරසකයි
පුර හඳට පෙම් පිරුව හදවතට දුක බරයි
කවි හිතම ගැබ්බරයි පත් ඉරුව තනිකඩයි
