සඳරැස් දහරින්
ලොව නැහැවී
නිකිණියෙ සිරි දෙයි
පොලෝ තලේ
ඝණ්ටා නාදේ
දෙසවන රැව්දේ
බැතිබර සිත්
ඒ දෙසට නැවේ
අරලිය මල් දෝත දරා
සමිඳු පුදන්නට
හද සැරසෙයි
බොදු බැති ගී සර
හද පුදසුන මැද
බවුන් වඩයි
දැල්වූ පහනින්
මොහ’ඳුර දුරුවී
සදහම් දහරින්
ලොව නැහැවේවා!
බණ පදයෙන්
දුක් ගින්න නිමාවී
ලොව්තුරු සුවයෙන්
සිත සැනසේවා!
