දහස් කලබල මැද
සොරාගත් එක මොහොතක
මගේ සිත ළඟ දැවටෙන
සිතැඟි අහුරත් නුඹමය
හද රිදෙන පිළිවෙත
සැනෙන් යළි සිප සනසන
උගෙන හිනැහී රිදවන
අද ලැබෙන හස බිඳකට
සොඳුරු රිදවුම නුඹමය
හෙටක වග සිත දුරු කළ
පෙම් බඳින්නට හුරු කළ
හඬන හසරැළි නුඹමය
සැනසුමක් හා කැළඹුමක් දී
සිහිල් පවනක් ලෙසින් සැඟවී
සියුම් තනු රැසකටම පණ දී
හදවතේ තත් සෙමෙන් වයමි
නුඹම එන තුරු බලා හිඳිමි
ඇසෙන නෑසෙන නදින් හඬමි
නුඹම වෙනුවෙන් සිතේ ලියමි
අදිසි සුලඟක සෙනෙහසේ ගී
