බැස ගිය සදම යළි හවසට පායාවී
නිසසල සසල හදවත් ලග නවතීවී
ගහ කොල ගලන සද වතුරින් නාවාවී
හිතුනම වලා යට මොහොතක් සැගවේවී
මා වවුලකුට ම0 සලකුණු තියාගෙන
කළුවර එබෙයි සද දිනිතිය සොයාගෙන
දහවල දැවුනු තැන් සිහිලෙන් තෙමාගෙන
සද මත හිනා වෙයි ඒ මුව පුරෝගෙන
පිරිමැද මිහිරි සිතිවිලි සද පතිත රැයේ
ඉගිලෙන පැතුම් කුමකට හිර කරමි ලයේ
පිපි කළුවරට තරු එළියක් එළිය තියේ
ලස්සන කවක් සගවමි සද ගිලුනු දියේ
