කඳුළු පින්කම

පුන් පෝ දින නුබ

රජ වෙයි ගනඳුර

පාළු දැනී සඳ

වෙහෙරේ ගසයි හිස

නාමල් පිපුනිද

සුවඳක් කොහි වෙද

රොන් සුණු මුවරද

සියතින් පෙති සිඳ

බෝ මැඬ පහනෙන්

විහිදෙයි අඳුරම

කඳුළු දියෙන් එය

දැල්වූ නිසාවද?

බුදු සමිඳුන් ළඟ

පා පියුමන් වැඳ

ගිනිගත් සිතකට

දියක් යදිමි මම