සුන් වූ පැතුම් ළඟ
පැරදුනු විට ... ජීවිතය
හිරු මඬල ද ගිනිගෙන
අහක බැලුවා මතකයි
එහෙත්... නුඹ
ගිනිගත් ලොවක් මැද
කොහෙන්දෝ පාර අහගෙන
හීන් පවනැල්ලක් වී
මගේ ලඟ දැවටුනා
නුඹේ සිනා සිරිපොද ළඟ
මතකයට විසිකළ පැතුමන්
ලදල්ලක් සේ පීදී
සිත අග යළිත් ඉපදුනා...
ඉතින් හෙට දවසේත්
යළිත් අතුපතර විහිදන්න
හිරු මඬල හා හිනැහෙන්න
නුඹෙන් දිරි ලද්දෙමි
No comments:
Post a Comment