බිම් මල ( නිසදැස්, )

පිපී ඇත

සුදු පාටට

එක ම එක මලක්

මහපොළොවෙ තෙත පපුව මත

බුදු පාමුල වැඳවැටී

ප්‍රජාපතිය සේ

අරහත් වෙන්ට

නුඹ නෙළාගෙන යන්නේ නැතුවා ද

කවුරුත් ම දෙව්රමට.

ඉගිළී ඇවිත් සමනළයෙක්

මුව මඩල ඉඹ බැලුවේ නැතුවා ද

සාලිය සේ ආදරයෙන්

හැමෝටම අමතක

කුරාකුහුඹීන්ට

අව්වට

වැස්සට

මුතුකුඩය ඉහලුවේ නුඹය

සාස්තෲවරයෙකු සේ

එකපයින්

එක වේලක

තලුමරන ව්‍යන්ජනයකට

බෑ නොකියා ම

දිවි පුදන්නේ නුඹය

මැද්දුම බණ්ඩාර සේ

එඩිතර ව