Saturday, March 24, 2018

තනිකඩ කොල්ලෝ කෙල්ලෝ









නොනිදි රැය දිගු වුවත් 
සඳ එළිය හරි කළුවරයි
අමාවක අත වනයි 
පෝය නික්මෙන හැඩයි

 බක් මහේ මල් සුවඳ
 මගෙ පැලට අකැපමයි
ප්‍රේමයේ හව්හරණ 
කාසි ළඟ රැකවලයි

කල්පයක් වූ හීන 
හීනයට ඉඟිමරයි
නියංසායට දැවුණු 
ඉපල් මදහස පුරයි

එකම පරපුරක උරුම 
මේ කඳුළු උණුහුමයි
බක්  මහම හීතලයි 
තනිකමට සරදමයි

තරු එළිය මඟ නොකී 
යෞවනය තනිකඩයි
ගුරුපාට අතීතය 
මදහසට විරසකයි

පුර හඳට පෙම් පිරුව 
හදවතට දුක බරයි
කවි හිතම ගැබ්බරයි 
පත් ඉරුව තනිකඩයි



No comments:

Post a Comment