Tuesday, November 8, 2016

සුන්දර රෑ







බැස ගිය සදම යළි හවසට පායාවී
නිසසල සස හදවත් ලග නවතීවී
ගහ කොල ගලන සද වතුරින් නාවාවී
හිතුන වලා යට මොහොතක් සැගවේවී

මා වවුලකුට ම0 සලකුණු තියාගෙන
කළුවර එබෙයි සද දිනිතිය සොයාගෙන
දහවල දැවුනු තැන් සිහිලෙන් තෙමාගෙන
සද මත හිනා වෙයි ඒ මුව පුරෝගෙන

පිරිමැද මිහිරි සිතිවිලි සද පතිත රැයේ
ඉගිලෙන පැතුම් කුමකට හිර කරමි ලයේ
පිපි කළුවරට තරු එළියක් එළිය තියේ
ලස්සන කවක් සගවමි සද ගිලුනු දියේ



2 comments:

  1. රැයක නිදහසේ සිසිලස විඳ ගන්න
    හදක ආදරේ සිත් ලෙස සමරන්න
    මතක සිහින නිති නෙතු ළඟ වෑහෙන්න
    සඳක සුවය සමගින් රෑ තනිවෙන්න........

    ලස්සන කවි පෙලක් දුශාන්.

    ජයවේවා!!!

    ReplyDelete