Monday, November 9, 2015

දඩබ්බර දෙනෙතෙහි







නුඹේ රළු කොපුලත


තවරන මගේ සුසුමක


දැනේවිද මන්දා... 

පැතුම් සහසක කැබලිති 





දඩබ්බර දෙනෙතෙහි 


අතරමං වුණු මොහොතක

පෙනේවිද මන්දා... 

හීන දහසක අරුණැලි





නුඹට මොහොතක්


රහසෙන් එන්නම්


හිත් ඉම පියමැන

සිනහ බිඳක්  නුඹේ දෝතට අරන්





මගේ ලොවෙන් 

මොහොතක් සොරකම් කර


නුඹ වෙනුවෙන් 

ලෝකයක් තනන්නම්





කඳුලකට තනිරකි

පරවුණු හිතක්


නුඹ පමනමයි පිලිසරන

දැන දැන ඇයි පමාවක්

එන්න නවතින්න මොහොතකට

කල්පයක් සේ දැනෙන්නට



No comments:

Post a Comment