දෙතොල හරහා
ඇඟිලි තුඩගින්
අඳිමි මතකෙන් සිනහ සලකුණු
දෙනෙත ගැඹරෙහි
කිමිද මොහොතක්
සොයා යන්නෙමි මතක විසිතුරු
අවුල් කෙහෙරැළි
අතර පැටලී
සුළං රැළි වෙමි සිඹින නිරතුරු
රුවක නතරව
අතරමං වෙමි
සිහිනයක් වී හෙටත් එනතුරු
බිඳෙන් බිඳ නුඹ ගෙනත්
මගේ හිතට ගොඩගහන
මේ සිනා ළවැලි ගෙන
මාළිගා තනමි මම
සයුරු තෙර කළඹමින්
රුදුරු රළ නැඟෙන ඉම
නොතනන්න මාළිගා
උගෙනගමි ඉතින් මම
ලස්සනයි........
ReplyDeleteස්තුතිය ඔයාටමයි සහෝ
ReplyDelete