Monday, November 9, 2015

කුමරියක පා සලඹ ලබනට



දෙතොල හරහා

ඇඟිලි තුඩගින්

අඳිමි මතකෙන් සිනහ සලකුණු

දෙනෙත ගැඹරෙහි

කිමිද මොහොතක්

සොයා යන්නෙමි මතක විසිතුරු

අවුල් කෙහෙරැළි

අතර පැටලී

සුළං රැළි වෙමි සිඹින නිරතුරු

රුවක නතරව

අතරමං වෙමි

සිහිනයක් වී හෙටත් එනතුරු

බිඳෙන් බිඳ නුඹ ගෙනත්

මගේ හිතට ගොඩගහන

මේ සිනා ළවැලි ගෙන 

මාළිගා තනමි මම 

සයුරු තෙර කළඹමින්

රුදුරු රළ නැඟෙන ඉම

නොතනන්න මාළිගා

උගෙනගමි ඉතින් මම 

2 comments: